Dijkvegetaties
Halfnatuurlijke graslandvegetatie
Van oudsher groeit op de dijken in Nederland een halfnatuurlijke vegetatie. Dat wil zeggen dat de plantensoorten er vanzelf zijn gekomen
maar zich alleen kunnen handhaven bij een gericht beheer. Wanneer beheer ontbreekt ontwikkelt de graslandvegetatie zich geleidelijk in de
richting van bos, zoals vrijwel overal in Nederland zou gebeuren.
De meeste typische dijksoorten zijn afkomstig uit centraal-Europa en het mediterrane gebied. Ze groeien het liefst op relatief zandige,
steilere taluds met een zuidexpositie.
Vegetatietypen
Binnen de dijkvegetatie zijn verschillende vegetatietypen te onderscheiden. Welk vegetatietype zich ontwikkelt hangt voornamelijk af van
de samenstelling van de toplaag van de dijken, in combinatie met het beheer.
Op een lichtere, zavelige toplaag is de soortenrijkdom van de vegetatie normaliter het hoogst. Op nog zandigere bodem is het aandeel
aan zeldzame en bedreigde plantesoorten weliswaar het hoogst (bv. op de Bijlanddijk bij Tolkamer), maar dergelijk hoge zandgehaltes zijn
waterstaatkundig slechts onder bijzondere omstandigheden toelaatbaar (bv. bij overdimensionering: o.a. Marjoleindijken tussen Weurt en Winssen).
1 Bijlanddijk bij Tolkamer, de mooiste dijk van Nederland
2 Bijlanddijk bij Tolkamer, de mooiste dijk van Nederland
3 Marjoleindijk tussen Weurt en Winssen ...
4 ... met bedekkend Wilde marjolein ...
5 ... een wettelijk beschermde soort
6 De Museumdijk bij Ewijk, een onderdeel van de Marjoleindijken
7 Waalbandijk in de Ooijpolder ten oosten van Nijmegen ...
8 ... weliswaar verbeterd maar met hergebruik van de oorspronkelijke toplaag met zaden, knollen en bollen ...
9 ... en ingezaaid met een kruidenrijk grassenmengsel van Biodivers
10 
11 
12 
13 
14 
15 
16 
terug naar boven